f
1 ( an. )
ди́кая ко́шка — wílde kat;
дома́шняя́ ко́шка — huiskat;
дра́ная́ ко́шка — afgeleefde vrouw;
живу́ч,́ как ко́шка — de négen levens van een kat hébben;
каќ ко́шка — kátachtig;
она́ ебётся каќ ко́шка
игра́ть в ко́шки-мы́шки — kat-en-muis-spelletjes spélen met;
зна́ет/чу́ет ко́шка, чьё мя́со́ съе́ла — wie de schoen past trekke hem aan, z. schuldig vóelen;
но́чью все ко́шки се́ры́ — in het dónker zijn álle kátten grauw;
у [2] ко́шки скребу́т/заскребли́́ на душе́/се́рдце о [6] Spreek. — ongerúst/bezórgd zijn, in zak en as zítten, in de zenuwen zítten (óver);
отолью́тся ко́шке мы́шкины слёзки́ — hij krijgt z'n trékken wel weer thuis;
жить как ко́шка с соба́кой́ — als kat en hond léven;
тигро́вая́ ко́шка — tíjgerkat;
бе́гать как угоре́лая́ ко́шка Spreek. — róndrennen als een kip zónder kop;
ме́жду ни́ми чёрная́ ко́шка пробежа́ла/проскочи́ла Arch. / Spreek. — ze hébben rúzie gekregen
●
2 káttenvel het
3 (als pl. ко́шки) klímijzer het (aan schoen)
4 mar. dreg, kat, schéepshaak
5