f
kopéke (zílveren, láter kóperen, munt, láter t.w.v. 0,01
оста́ться/сиде́ть без копе́йки (де́нег) — blut/plátzak zijn, zónder een cent zítten, geen róoie cent/duit hébben, geen sou hébben;
копе́йка рубль бережёт́ ( gez. ) — men moet op de kleintjes pássen, álle (kleine) beetjes hélpen, vele kleintjes máken een gróte;
копе́йка в копе́йку — tot op de (laatste) cent;
до́ (после́дней) копе́йки Spreek. — tot (op) de laatste , cent;
дрожа́ть/трясти́сь́ над ка́ждой копе́йкой Spreek. — elk dúbbeltje twéemaal ómdraaien;
жизнь для него́ - копе́йка — hij geeft niets om het léven;
ни за копе́йку ↓
— vergéefs, voor niks;
загна́ть́ копе́йку ☻ — een flinke gríjpstuiver verdíenen/kríjgen;
на [6] ни копе́йки не зарабо́тать́ — érgens geen droog brood mee verdíenen;
не име́ть́ ни копе́йки (за душо́й) — blut/plátzak zijn, zónder een cent zítten, geen róoie cent/duit hébben, geen sou hébben;
каќ одну́ копе́йку Arch. / Spreek. — tot de laatste cent;
(ни) на́ копе́йку Spreek. — geen gréintje, geen spat;
обойти́сь́ в копе́йку — een lieve/aardige duit kósten;
(по)ста́вить́ после́днюю копе́йку ребро́м Spreek. — z'n laatste cent úitgeven om op te vállen;
с копе́йками ( v. — som gelds) en nog wat, ruim …;
сколоти́ть́ копе́йку Spreek. — een aardige cent bij elkáar vergáren/verdíenen/spáren;
в копе́йку стать́ Spreek. — een aardige duit kósten, een duur grápje zijn, in de papíeren lópen, een dure liefhebberíj zijn;
сто́ить́ (су́щие) копе́йки Spreek. — een koopje zijn, niets kósten, voor een áppel en een ei te koop zijn;
счита́ть́ (ка́ждую) копе́йку/копе́йки — tot de laatste cent téllen: armoe líjden;
за копе́йку/из-за копе́йки удави́ться́ ☻ — op een cent dóodvallen;
за копе́йку уступи́ть/отда́ть́ — voor een (te) lage prijs láten